Práctica laboratorio 3/2018-19. Os lévedos

Pregunta:
Como é un lévedo?

Práctica
Materiais:
Portaobxectos
Cubre
Auga
Lévedo
Colorante azul
Escarvadentes
Pinza
Queimador de alcol
Pipeta Pasteur
Vaso de precipitados
Vaso Erlenmeyer
Microscopio

Procedemento:
Coller auga coa pipeta e poñela no portaobxectos.
Engadir o lévedo e mesturar co escarvadentes
Secar o portaobxectos co queimador de alcol.
Poñer colorante azul de metileno na mostra e deixar secar.
Lavar abundantemente.
Secar co queimador outra vez.
Poñer o cubre na mostra e levar ao microscopio.

Observacións:
No microscopio vemos un conxunto células  de forma esférica que forman grupos.

Conclusións:
Os lévedos son organismos unicelulares con forma esférica.

Práctica laboratorio 2/2018-19. A célula animal

Pregunta:
Como é unha célula animal?
Hipótese:
A célula animal é redondeada.

Práctica
Materiais:
Mucosa bucal
Auga
Azul de metileno
Portaobxectos
Cubre
Depresores de madeira
Vaso de precipitados
Pipeta Pasteur
Erlenmeyer
Queimador de alcol
Microscopio

Procedemento:
Poñemos unha gota de auga cunha pipeta Pasteur nun portaobxectos. A continuación tomamos unha mostra de mucosa bucal cun depresor de madeira e incorporámola ao portaobxectos. Cunha pinza collemos o portaobxectos e secamos a preparación co queimador de alcol. Engadimos unha gota de azul de metileno e agardamos uns minutos. Pasado este tempo lavamos abundantemente. Poñemos o cubre e volvemos a secar o portaobxectos co queimador de alcol. Finalmente levamos a preparación ao microscopio.

Observación:
No microscopio observamos unha estrutura redondeada cunha membrana, un núcleo ben definido e varios orgánulos.

Conclusións:
A célula animal é redondeada cunha membrana que a limita e dentro dela están o núcleo, o citoplasma e os orgánulos.

Experimento 2/2018-19. Simulación da respiración: inflar e desinflar os pulmóns.

Pregunta:   
Como podemos facer que os globos dentro das botellas(pulmóns na caixa toráfica) se inflen e desinflen, sen utilizar un inflador nin vinagre e bicarbonato, coma no experimento anterior?

Hipótese:
 Soprando  (descártase,non se pode), introducindo dentro dos globlos outras dúas sustancias, que ao reaccionar desprendan un gas,(semellantes a reacción de vinagre e bicarbonato)
Experimentación:

•     Materais:

       Unha botella de plástico de 1,5 -2 litros baleira.

       2 globos

       2 palliñas das que dobran. 

       Un cortador (cúter)

       Unha luva de látex.

       Cinta adhesiva

       Plastilina

       Tesoiras

• Procedemento:  

Cortamos a botella co cortador pola metade ou algo máis abaixo ( utilizamos só a parte superior da botella).

Collemos as dúas palliñas e unímolas con cinta adhesiva pola parte máis curta, de forma que que formen un Y.

Introducimos cada unha dos pares de palliñas pola parte aberta da botella, e sacamos pola boca a parte das palliñas que está unida, semellando unha traquea dentro da caixa toráfica..

Abrimos a boca da luva de látex e introducímola na parte posterior da botella. Asegurámola ben con cinta adhesiva, evitando que haxa escapes de aire.

Adherimos un anaco de plastilina na boca da botella,  presionando ben contra as palliñas, para evitar que o aire entre ou saia polo espazo que queda entre estas e a boca da botella.

Cando todo estea ben asegurado, tiramos e hacia abaixo polos dedos da luva, e logo soltamos, con  movementos rítmicos.

Observación:

Ao tirar das luvas hacia abaixo, observamos que os globos se inchan, e ao deixar de tirar, volven a perder o aire que colleran. 

Conclusión:

Si, é posible inflar e desinflar os globos dentro da botella, imitando o que sucede cos pulmóns ao respirar. Ao tirar da luva hacia abaixo, queda máis espazo na botella. Ese espazo entra a ocupalo o  aire, que entra  polas palliñas, porque é  a única abertura que hai para entrar, e así se inchan os globos.

 A luva fai o mesmo traballo que o diafragma no apararto respiratorio: axuda a que os pulmóns se inchen e desinchen.

     

                

Mira o seguinte vídeo:

Práctica laboratorio 1/2018-19.- A célula vexetal

Pregunta: 

Como é unha célula vexetal?

Hipótese: 

Unha célula vexetal é redonda

Práctica

• Materiais:

Cebola

Navalla

Portaobxectos

Cubre

Pinzas

Goteiro

Placa petri

Azul de metileno

Frasco  lavador

Microscopio 

• Procedemento:

Cortamos con coidado un pedazo de cebola coa navalla e colocámola nunha placa petri. Coa axuda dunha pinzas separamos unha capa de cebola o mais fina posible.

Colocamos a mostra de cebola no portaobxectos e cun  goteiro engadimos unha gota de azul de metileno. 

Despois duns minutos lavamos a mostra co frasco lavador para quitar o tinte que sobra. Ubicamos o cubre e levamos a preparación ao microscopio. 

(Debuxamos o que estamos vendo na ficha)

Observacións

Podemos observar unha malla formada polas células vexetais. 

Conclusións

As células da cebola teñen forma alongada e forman unha malla.

Experimento 1/2018-19-Inchar un globo sen soprar

Preguntas:
Seremos capaces de inchar un globo sen soprar?

Hipótese:
Si, cun bombillo, ou tamén con helio.
Non.

Experimentación:

• Materiais:

Unha báscula
Unha probeta para medir líquidos
Unha placa petri

Espátula
Un funil
Unha botella de auga de plástico ou vidro baleira (se é de vidro, de boca estreita)
Un globo
Vinagre 100ml
Bicarbonato 10g

• Procedemento:

Coa probeta medimos 100 ml de vinagre e vertémolos na botella. 
Situamos a placa petri na báscula e poñémola a cero (taramos). Coa espátula botamos bicarbonato pouco a pouco, na placa petri ata acadar os 10 g.
Coa axuda do funil, introducimos o bicarbonato no interior do globo.
Con moito coidado , axustamos o globo á boca da botella, asegurándonos de que queda ben suxeito e que non se verta o bicarbonato na botella.
Baleiramos dentro da botella o contido do globo.

Observación:
Vemos que se forman burbullas no vinagre e o globo comeza a incharse.

Conclusións:
Si, é posible inchar un globo sen soprar.
Ao xuntarse un ácido (vinagre) e unha base (bicarbonato) prodúcese unha reacción química que desprende un gas (CO2) que é o que incha o globo.

 Para ver máis fotos clicar aquí

Camisetas con Realidade Aumentada para coñecer o corpo humano

O Club de Ciencia acaba de mercar unhas camisetas especiais, que mediante un código QR gravado na mesma, e unha APP instalada no móbil ou tableta, permite ver os órganos, osos e sistemas circulatorio, dixestivo... animado.

Así é máis doado aprender!!

FAI CLIC AQUÍ PARA VER MÁIS FOTOS

Experimento 14.-Pila con limóns ou patacas

Materiais: 

• 5 limóns
• 5 patacas
• 5 laranxas
• 5 botes con auga salgada
• 5 chapas de cobre
• 5 chapas de zinc
• 6 cables con pinzas de crocodilo
• LEDs
• Polímetro

Pregunta

Se as pilas comerciais producen enerxía eléctrica mediante métodos químicos, nós poderiamos simular no laboratorio unha pila (batería) para demostrar que unha reacción química pode producir corrente eléctrica?

Experimentación:

A estrutura básica dunha pila son os polos, bornes ou electrodos que serán as chapas de cobre e zinc. Un deles (zinc) será o ánodo  ou polo negativo(-), e o cobre será o cátodo  ou polo positivo (+), que serán introducidos nunha disolución condutora da electricidade (limón, pataca, laranxa ou auga salgada) que será o chamado electrolito.

Tecnicamente: 

1. Ocorre a oxidación no ánodo (zinc) Zn⇒Zn2 + 2e-  (libera electróns)
2. Prodúces a redución no cátodo , xa que se reducen os ións de hidróxeno presentes no zume do limón 2H+2e- ⇒ H2

A corrente producida cun só limón é insuficiente, por iso necesitamos conectar varios limóns en serie (varias patacas, laranxas, vasos con auga salgada..)

A voltaxe tamén depende da acidez dos limóns ou saturación da auga salgada, e do tamaño das chapas.

Experimento 13.-Circuitos con plastilina condutora

En primeiro lugar faremos a plastilina condutora, mira este vídeo

Receita da plastilina condutora:

• 1 taza de auga
• 1 e 1/2 taza de fariña
• 1/4 taza  de sal
• Zume de 2 limóns
• 2 culleradas de aceite
• colorante alimenticio

Se non dispós de plastilina normal, tamén podes fabricar plastilina illante, engadindo azucre en lugar de sal, e non engadindo o limón.

• 1 e 1/2 tazas de fariña
• 1/2 taza de azucre
• 3 culleradas de aceite
• 1/2 taza de auga

Para os circuitos necesitarás

• 1 porta pilas de 4 pilas de 1,5 voltios ou unha pila de 9 voltios (tamén poden servir 6 voltios)
• LEDs de colores
• 1 zoador
• un motor eléctrico

Montaremos:

1. Circuito simple cun LED, un motor ou un zoador
2. Cortocircuito
3. Circuito protexido con illante
4. Circuito en serie
5. Circuito en paralelo
6. Figuras eléctricas

para máis información clica aquí

ou aquí

Experimento 12.- Un máis Un, son sempre dous?

Na ciencia moitas veces a intuición  non é a mellor conselleira, e non é bo deixarse levar por “primeiras impresións”. 
Realmente pensas que un máis un son sempre dous?
Materiais

• Probetas de  50 ml e de 100 ml de capacidade.
•  Auga destilada  50 ml
• Alcohol sanitario 50 ml
• Un funil 

Experimento

1. Medimos na probeta pequena 50 ml de alcohol sanitario. 
2. Botámolo na probeta grande. 
3. Medimos noutra probeta 50 ml de auga destilada.
4. Vertémolo na probeta grande xunto co alcohol.

Se mesturamos 50 ml de alcohol e 50 ml de auga destilada debemos ter 100 ml de líquido.
Ímolo comprobar: vemos que mide menos de 100 ml, por que?
Explicación
Ao mesturar dous líquidos, as súas masas son aditivas, pero non así os volumes, e por tanto o volume final pode ser maior ou menor que a suma dos volumes iniciais. Resulta que, neste caso, ao  mesturar un volume de auga e un volume igual de alcohol, o volume resultante é menor que a suma dos dous. Ocorre que as  moléculas do alcohol e as do auga interaccionan fortemente uníndose con moita afinidade e ocupando menos espazo que se estiveran soas, o cal implica que a mestura terá un volume menor á suma dos volumes iniciais.

Experimento 11.-Fluído non Newtoniano

Hai fluídos que se poden comportar como líquidos ou como sólidos, dependendo da presión que se lles aplique. É o caso dos fluídos non newtonianos.

Materiais:

• Prato fondo
• Fariña de millo  150 gr.
• Auga 100 ml
• Vaso medidor
• Balanza

Experimento

O primeiro que temos que facer é poñer a cantidade de fariña  no recipiente que imos usar. A continuación, iremos botando auga pouco a pouco e removendo a mestura ata conseguir a textura desexada. Podemos removela cunha espátula ou coas mans.

Para comprobar que xa temos a textura idónea, tan só temos que dar un golpe seco e observaremos que a mestura  se mantén sólida, mentres que se metemos a man lentamente a mestura actuará como un líquido.

Explicación

Ao mesturar a fariña de millo coa auga creamos un fluído chamado "non newtoniano", é dicir, que non ten unha viscosidade definida. Por iso, cando lle aplicamos moita presión, o fluído compórtase como un sólido  e se  lle aplicamos pouca, faino como un líquido.